Histerektomia - chirurgiczny zabieg usunięcia macicy

W Stanach Zjednoczonych histerektomia jest drugim, tuż po cesarskim cięciu, najczęściej wykonywanym zabiegiem operacyjnym. W latach 80. XX w. macicę usunięto u około 60% kobiet przed 65. rokiem życia. Przeciętny wiek kobiety, którą poddano histerektomii, to 46,1 roku.
W Polsce co roku ok. 60 tys. Polek (z różnych wskazań wymienionych niżej) kierowanych jest na histerektomię, w Niemczech jest to aż ponad 130 tys. kobiet rocznie. Jednym z głównych argumentów wykorzystywanym przez lekarzy jest ryzyko wystąpienia choroby onkologicznej w przyszłości. Argument ten jednak nie ma się nijak do faktycznych danych odnośnie chorób onkologicznych. Warto tu oprzeć się na danych niemieckiego Instytutu Roberta Kocha.

Niemieckie dane pokazują, że ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy to 0,8 proc. (1/120 kobiet), a ryzyko śmierci z powodu tej choroby to 0,3 proc.(1/ 350 kobiet). Ryzyko zachorowania na raka trzonu macicy to 2 proc. (1/50 kobiet), a ryzyko śmierci 0,5 proc. (1/200 kobiet). Oznacza to, że na raka szyjki macicy mogą umrzeć statystycznie 2 na 550 kobiet w Niemczech. Jak liczby te mają do faktu, że w tym kraju co szósta kobieta pozbawiona została macicy?. W roku 2012 przeprowadzono w Niemczech 133 tys. operacji usunięcia macicy. Co szósta kobieta w wieku 18-79 lat została poddana histerektomii. Połowa histerektomii wykonana została u kobiet pomiędzy 40. a 49. rokiem życia. Warto dodać, również na podstawie tego raportu, że kobiety z wykształceniem podstawowym częściej poddają się operacji histerektomii (31 proc.) niż kobiety z wykształceniem wyższym (11,6 proc.), a wśród lekarzy kierujących na ten zabieg to mężczyźni dwa razy częściej ustalali wskazania niż kobiety.

Istnieją również inne badania, które pokazują obraz psychologiczny - histerektomia może poprawić jakość życia kobiety, pod warunkiem, że wybierze ją ona spośród różnych rozwiązań. Czy jednak lekarze proponują kobietom inne rozwiązania? W dobie rozwiniętej medycyny one istnieją, nie ma potrzeby sięgania od razu po tak radykalne sposoby. Jeżeli kobieta nie poznała innych możliwości i zgodzi się w pośpiechu na operację, na którą tak naprawdę wewnętrznie nie jest gotowa, wynik może być dla niej druzgocący.

Sama doświadczyłam ze strony lekarzy ogromnej presji poddania się histerektomii. Taka jest tendencja - kreowanie sytuacji kryzysowych i pośpiechu. Uczucie lęku jakie się wtedy pojawia, nacisk ze strony lekarza, czy też rodziny, sprawiają, że kobiety zgadzają się na zabieg, chociaż tak naprawdę nie musiałyby się śpieszyć i poczekać, poobserwować, zapoznać się z innymi alternatywnymi metodami. Jest to niezmiernie ważne by nie ulegać presji, dać sobie czas, pozbierać różne informacje, inne możliwości, skonsultować z różnymi lekarzami. Inaczej można żałować swojej decyzji, której niestety nie będzie można cofnąć.

Oto lista najczęstszych wskazań do kierowania na operację.

• nowotwory ginekologiczne takie jak rak trzonu macicy, jajnika i rak szyjki macicy, wówczas zakres histerektomii uzależniony jest od stopnia zaawansowania choroby i stanu zdrowia pacjentki,
• mięśniaki macicy, których z uwagi na ich rozmiary lub dużą liczbę nie można wyłuszczyć lub powodują one bardzo silne krwawienia, które odbijają się na zdrowiu pacjentki. W Polsce szacuje się, że ponad 60 % populacji kobiet doświadcza mięśniaków. Są one najczęstszą przyczyną do skierowania do zabiegu histerektomii. Wielu lekarzy jest już dzisiaj zgodnych - zabieg ten jest najczęściej wykonywanym i jak się okazuje nie zawsze koniecznym,
• zaburzenia statyki narządu rodnego, spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy, które w efekcie powodują obniżenie lub wypadanie macicy. W Polsce szacuje się, że ok. 80-90 proc. przypadków obniżenia macicy jest leczonych przez jej usunięcie, co z punktu widzenia medycznego nie jest uzasadnione. To nie macica jest chorym narządem lecz uszkodzone są więzadła, które utrzymują ją w miednicy. Ponadto, poprzez macicę utrzymywane jest dno miednicy od góry. Usunięcie macicy pogłębia tylko problem obniżenia narządów macicy mniejszej oraz zwiększa ryzyko powstawania nietrzymania moczu w przyszłości. W trakcie wspomnianych już badań przeprowadzonych w Instytucie Roberta Kocha w 30 proc. przypadków przyczyną usunięcia macicy było wyłącznie jej obniżenie. Sami lekarze przyznają, że obniżenie macicy nie powinno być wskazaniem do wykonania histerektomii.
• endometrioza, która powoduje długotrwały ból podbrzusza po nieskutecznym leczeniu zachowawczym (operacje wykonuje się głównie u kobiet w wieku pomenopauzalnym)

Na podstawie powyższych informacji pojawiają się słuszne pytania w głowie:

• czy tak wiele histerektomii zostało wykonanych i nadal jest wykonywanych niepotrzebnie i na wyrost?
• czy istnieją inne, mniej radykalne metody leczenia chorób kobiecych?
• czy kobiety mniej świadome innych możliwości oraz ryzyk związanych z zabiegiem, mniej pytają i szybciej zgadzają się na zabieg?
• dlaczego lekarze choć dysponują obecnie mniej radykalnymi rozwiązaniami alternatywnymi nie proponują ich swoim pacjentkom?

Histerektomia z usunięciem jajników lub obustronne usunięcie jajowodów i jajników u kobiet w okresie przedmenopauzalnym skutkują natychmiastową menopauzą, która znacznie się różni od tej naturalnej, fizjologicznej. Usunięcie jajników wiąże się z gwałtownym spadkiem produkcji testosteronu oraz innych androgenów. Menopauza na skutek operacji może także znacznie obniżyć produkcję estrogenu. Po takiej operacji niezbędna jest terapia hormonalna. Bez odpowiedniej regulacji poziomu hormonów objawy mogą być ciężkie i wyczerpujące.

Menopauza chirurgiczna, wywołana usunięciem macicy wraz z jajnikami w zabiegu histerektomii, nie jest naturalną, lecz sztuczną i prowadzi do nagłego i krytycznego spadku i stężenia hormonów, a proces ten prowadzi do różnych ostrych objawów i zaburzeń. Oto lista:

• uderzenia gorąca, nocne poty,
• zaburzenia snu,
• wahania nastroju,
• przyspieszona utrata kolagenu i w konsekwencji równie szybkie starzenie się skóry,
• atrofia tkanek układu moczowo-płciowego,
• zaburzenia seksualne, utrata popędu płciowego, pojawiają się zmiany zanikowe sromu i pochwy, parcie na mocz, pieczenie po kontaktach seksualnych,
• ryzyko rozwoju miażdżycy,
• pogorszenie się pamięci i ograniczenie zdolności poznawczych,
• zmniejszenie podstawowej przemiany materii, co może prowadzić do otyłości,
• wzrost ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego (u kobiet,u których wywołano sztuczną menopauzę, ryzyko zachorowania na chorobę wieńcową wzrasta aż dwukrotnie),
• ryzyko osteoporozy,
• zmniejszenie napięcia mięśniowego,
• ryzyko rozwoju depresji oraz choroby Alzheimera,
• pojawiające się stany lękowe - lęk przed starzeniem się, przed pogorszeniem relacji partnerskich,
• wzrost ryzyka depresji i nerwic lękowych

Piszę o tym, gdyż sama otarłam się 13 lat temu o taki zabieg. Intuicja podpowiedziała mi, że są inne rozwiązania. Jednak by móc zastosować te inne rozwiązania konieczne było poznanie przyczyn powstawania mięśniaków. Tu przyszła mi z pomocą medycyna wschodnia oraz potężna praca ze sobą (ogromne znaczenie ma psychosomatyka). Opisałam to w moim e-booku o mięśniakach.

Jeśli problem dotyczy Ciebie moja droga i szukasz innego rozwiązania niż histerektomia polecam z całego serca. Na operację zawsze masz czas, jak ją zrobisz niczego nie cofniesz.

Źródło danych: Puls Medycyny